Z gabinetu psychoterapeuty: rozstanie

Każdy związek, czy to małżeński, koleżeński, przyjacielski, narzeczeński – rządzi się swoimi prawami. Te rodzaje relacji znacznie różnią się od siebie, ale zawsze, niezależnie od wszystkiego przychodzi taki moment… KRYZYS. Znacie go? 

W kryzysowym etapie myślimy sobie „to już koniec”, „nie zależy mi na nim”, „kocham go, ale to nie wszystko”, „już się nie rozumiemy”, „po prostu nam się nie układa”, „coś się popsuło”… i tak dalej, i tak dalej. Czasem bywa tak, że kryzys jest ostatnim etapem w związku. I nawet jeżeli relacja kończy się rozstaniem – może to przynieść wiele dobrego. Przeczytaj kilka motywujących historii z naszego gabinetu, które zakończyły się happy-endem. Może dostrzeżesz w tych opowieściach siebie?

Historia pierwsza 

Asia i Kuba to młoda para, która jest razem 3 lata. Zawsze układało się świetnie – potrafili porozmawiać na każdy temat, a wszystkie plany ustalali wspólnie. Z powodu przeprowadzki do nowego miasta Asię dotknęła depresja. Samotność, nowa praca, mnóstwo obowiązków i stresu – to sprawiło, że z czasem zaczęła czuć się senna, mieć wahania nastrojów, nie potrafiła panować nad swoimi emocjami i często chodziła smutna. Przejawiała wyraźne objawy depresji, a choroba tylko się pogłębiała. Uczęszczała na psychoterapię i komunikowała Kubie o swoich problemach – on jednak nie potrafił tego zrozumieć. Nastąpił kryzys w związku, za który odpowiedzialna czuła się Asia. W pewnym momencie nie potrafiła już walczyć o związek, w którym nie doznawała zrozumienia i wsparcia.

Kuba postanowił się z nią rozstać. Bardzo ją to załamało, jednak dzięki wielu bliskim osobom udało jej się pokonać chorobę. Rozstanie było momentem przełomowym w jej życiu – właśnie dzięki niemu zrozumiała, że “nikt tak nie zadba o Ciebie, jak Ty sam”. Zaczęła poznawać nowe osoby, odnalazła wiele pasji, do tej pory regularnie uczęszcza na wizyty do psychoterapeuty i psychiatry. W końcu czuje się szczęśliwa. I choć czeka ją jeszcze długa droga, to wie, że ta droga ma cel. Wcześniej nie mogła go odnaleźć. Podąża w pojedynkę i jest z siebie dumna!

Historia druga 

Tomek i Anna byli w małżeństwie od 8 lat. Zawsze nierozłączni, kochający się… ale czy na pewno? Anna robiła wszystko, by trwać w małżeństwie z osobą, którą kocha. Jednak zaczęła nie wytrzymywać napięcia, w którym tkwiła. Dlatego postanowiła namówić męża na terapię małżeńską. W czasie terapii okazało się, że Tomek to osoba uzależniona od hazardu. Anna zawsze wspierała go – materialnie i uczuciowo. Znosiła wszystkie nieoczekiwane niespodzianki – wizyty komorników, znikające pieniądze i rzeczy z domu… Choroba Tomka trwała od 2 lat. W tym czasie Anna stała się strzępkiem nerwów i nie wytrzymując sytuacji postanowiła zwrócić się o pomoc do specjalisty. Psychoterapeuta zaproponował Tomkowi terapię indywidualną u terapeuty ds. uzależnień.

Terapia po roku nie przynosiła jednak efektów, a sytuacja w małżeństwie się pogarszała. Tomek nie miał zamiaru skończyć z nałogiem i słuchać próśb Anny. Po kilku miesiącach terapii małżeńskiej Anna rozpoczęła również terapię własną. Dzięki niej rozwinęła skrzydła i z powrotem odnalazła poczucie własnej wartości. Po pewnym czasie podjęła decyzję o rozstaniu. Robiła wszystko, aby moment kryzysu nie był końcem związku. Zrozumiała jednak, że walka w pojedynkę jest dla niej wykańczająca, a rozstanie w pewnych przypadkach jest krokiem naprzód. Zdobyła się na niego i dzisiaj cieszy się swoim szczęściem nie rozmyślając o cudzych kłopotach. Czasem rozstanie jest pozytywnym efektem psychoterapii. Nie zawsze świadczy o porażce psychoterapeuty, czy pacjentów.

Jak widzisz, happy end może być postrzegany w różny sposób. Ważne, aby w kryzysie nie zatracić siebie i nie bać się walczyć o to, co dla Ciebie ważne. Na stronach internetowych Poradni Zdrowia Psychicznego Educatio przeczytasz o terapii par – TU wyjaśniamy, na czym polega. Na naszym Instagramie, a także Facebooku publikujemy grafiki oraz cytaty, które być może zainspirują Cię do działania i walki – o siebie oraz przyszłość. Nie poddawaj się i podejmuj kroki razem z nami! Kryzys to nie koniec, to początek 🙂 

*Wszystkie imiona oraz niektóre elementy historii zostały zmienione na potrzeby zachowania zasad etyki psychologicznej.